ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΙΣΟΡΟΠΙΑ

Είναι βράδια
    που νιώθω
        να κρεμιέμαι
        από μια
            λεπτή
            λεπτή
            κλωστή
            στο ταβάνι
        Ευαίσθητη
        τεντωμένη και
        ακίνητη
        Κι αντί για πάτωμα
        νερό
        παντού νερό
            απειλητικό
            αμίλητο
        Το δωμάτιο όλο
            Ωκεανός

Κι όμως
    να μη μιλήσω
    να μη σαλέψω
    να μη κοιτάξω
    να μη κλάψω
Μήπως και
    σπάσει
    η κλωστή
Μήπως και
    πέσω
    σ’ αυτή
        τη Θάλασσα
        Σιωπής...
------------------------------------------------------------

ΠΟΡΕΙΑ

Περπατάω
με γυμνά πόδια
    σε χώμα-λάσπη

Μισός Ήρωας
Μισός Προδότης

- Ο Χρόνος
μου στείνει
παγίδες
σε σκοτεινά περάσματα
τις Νύχτες
πότε ξεφεύγω
πότε χτυπάω
πότε τρέχω
πότε ξυπνάω
πότε ουρλιάζω
πότε ξεχνάω... -

Μισός Άνθρωπος
Μισός Φάντασμα
    Περπατάω
        γυμνά
            πόδια
                χώμα
                    Λάσπη
-----------------------------------------------------------
ΠΡΩΪΝΟ

Αν ήξερα
Θα μάζευα τις ώρες
    -τις μικρές στιγμές-
    μια-μια
    προσεκτικά
Θα τις τακτοποιούσα
    σαν άλμπουμ
    με φωτογραφίες
    απ’ τις διακοπές...

Να μη χαθεί
    το χάδι το πρωϊ
        μεσ’ τα σεντόνια
    το βαρύ του ύπνου χέρι
        να ψηλαφεί

Φιλιά γαντζωμένα
    στο σώμα
    στα μάτια
    στα μαλιά
    στις ανάσες
    στο σβέρκο
    στα όνειρα
    στην πλάτη
    στα χείλια...
   
    ...Εκεί
    στην άκρη
        στην ελάχιστη καμπύλη
            που το χαμόγελο άφησε
    όλες οι λέξεις
            στάθηκαν...
-----------------------------------------------------------

ΣΥΝΘΕΣΗ

Όταν σιωπάς
σ’ ακούω
    πιο καλά
Τα λόγια σου
φοβάμαι
είναι ηχηρά
και πονάνε
    στ’ αυτιά μου
    τα πληγώνουν
    τα ματώνουν
    τα σχίζουν
    τα χαράζουν
    τα τεμαχίζουν...
...Μετά
όταν μαζεύω
    τα κομμάτια
Λάθος
    τα συναρμολογώ
    κι από ήχοι
    - Ω! τί κατάντια -
Νότες
    γίνονται...
------------------------------------------------------------