ΕΠΑΡΣΗ

Έχω την έπαρση 

αυτού που τα’ γραψε όλα

και μετά όλα τα’ καψε

Έχω την έπαρση

αυτού που επιβίωσε

και μετά αποφάσισε να φύγει...

Έχω την έπαρση

αυτού που έκανε επανάσταση

και μετά την ξεπούλησε έτσι...

...γιατί δεν πίστεψε πια

Έχω την έπαρση

αυτού που έθαψε τους φίλους του όλους

και μετά τους ξέχασε,

με ευκολία τους κρέμασε στη λήθη, σα σφαχτάρια

Έχω την έπαρση

αυτού που είδε το ξημέρωμα και δάκρυσε,

μετά ντύθηκε κι εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις του

Έχω την έπαρση

αυτού που πούλησε το κορμί του στα παζάρια

κι εκεί που θέλησε να το δώσει δεν το δέχτηκαν

Έχω την έπαρση

αυτού που όργωσε τον κόσμο όλο

και διάλλεξε να μείνει σ’ ένα βράχο

στη μέση της θάλασσας

Έχω την έπαρση

αυτού που πνίγεται απ’ όσα νιώθει

και μετά τα πνίγει στις ουσίες

Έχω την έπαρση

αυτού που βλέπει όνειρα 

και τα φτιάχνει εφιάλτες γιατί είναι πιο ανώδυνο

Έχω την έπαρση 

αυτού που ερωτεύτηκε

με πάθος περισσό

και τ’ άφησε να φύγει

γιατί δεν άντεχε στο λίγο

Έχω την έπαρση

αυτού που δεν ακούει μουσική για ν’ ακούει

αλλά για να ματώνει

Έχω την έπαρση

αυτού που δε γράφει

λέξεις

αλλά ξερνάει

λέξεις...

...Έχω την έπαρση

του Ποιητή...