ΤΑ ΙΔΙΑ

Χρόνια και χρόνια
στιγμή με τη στιγμή
    συνέχεια
το ίδιο σαράκι να σε τρώει:
ποιητές και τεμαχισμένα αγάλματα
ήρωες να πηδάνε τις φωτιές
αιμορραγία
όσο το δυνατόν πιο εσωτερική
"κι αυτή η σιωπή που πάλευε να ζήσει"
    αναμονές
    εκρήξεις
    αναμονές
Πρωινά ξημερώματα και ήχοι από τραίνα
λέξεις αδύνατον να ειπωθούν
παρερμηνείες, παραβολές, παραπομπές, παραποιήσεις, παρακρούσεις, παρορμήσεις, παραβιάσεις, παραστάσεις, παρακλήσεις, παρεκκλίσεις...
Τώρα τ' αποσιωπητικά
ψάχνουν να βρουν τη λήθη
Θέλει τόλμη η τελεία.