ΕΣΥ

Θα μπορούσες να είσαι
η απέραντη θάλασσα
μα είσαι κάτι
πέρα απ' αυτό
Είσαι τα νερά
του αρχέγονου
ποταμού του Ηράκλειτου
ο Χρόνος ο ίδιος
η κατάρριψή του
η αναίρεση των στιγμών
της αιωνιότητας
το απειροελάχιστο άγγιγμα του ήλιου
στη διαδοχή της νύχτας
ο κύκλος της ζωής
που ανοίγει και κλείνει στο άπειρο
Το λιμάνι του Πρωτέα
και τα καράβια που δεν άραξαν ποτέ
Το Αρχέτυπο
Η ανακούφιση
ένα λεπτό πριν τον θάνατο
Τα όρια του Αδύνατου
που ξεπέρασε η επιθυμία
Το ουράνιο τόξο
που χάθηκε στην έρημο
και μετά το βρήκαν
σ' έναν κόκκο άμμου
Το μικρό σημείο στίξης
που χάθηκε
στην πένα του ποιητή
Η σιωπή που ξεχύλησε
απ΄όλες τις λέξεις
που δεν ειπώθηκαν...
... Και γω
που αραδιάζω
αυτές τις γραμμές
είμαι μια μνήμη
που ζει γιατί υπάρχεις...